கல்லூரி - திரும்பி பார்கிறேன்

சிந்தித்து கொண்டு இருக்கிறேன்
முடிந்து போன மாற்றங்களின்
 முற்று புள்ளியாய் நான் .

 சில்லறைகள் கல்லைரையாகின ,
 பணக்கட்டுகள் படிகட்டுகளாகின ,
 ஆனால் சந்தோசம் மட்டும் வாரா கடனாயின.

 அழுக்கு சட்டைகள் போட கூட
 நண்பர்களுக்குள் சண்டை .
அடுக்கு அடுக்கா அழகு சட்டைகள் .
 அதை அழுக்காக இல்லாமல் போயினர்
 என் நண்பர்கள்.

அப்போது சமோசா
 இப்போது பீசா
 ஆனால் அதே பசி இல்லை .

 பேச அதிகமாக இருந்தது அப்போது .
 பேசுவதே அதிகமாக படுகிறது இப்போது .

 மலை அளவு தூரம் கூட
 மடுவாய் அப்போது .
 கடுகளவு தூரத்திற்கே
 காரை தேடுகிறது
 கண்கள் இப்போது .

 அலுவலகத்தில் 1000 பேர் .
 ஆனால் வேண்டாத தனிமை மட்டும்
 விருந்தாளியாய் என் பக்கத்தில் .

 சிந்தித்து கொண்டு இருக்கிறேன்
 முடிந்து போன மாற்றங்களின்
 முற்று புள்ளியாய் நான் .

கல்லுரியின் விடுபட்டு போன நாட்கள் கூட
 கல்வெட்டுகளாக உள்ளன .
 அலுவலகத்தின் அனைத்து நாட்களுமே
விடுபட்டு போயின ஞாபகத்தில் .

கடைசியாக அழுதது ஞாபகத்தில் .
 கடைசியாக சிரித்தது ?